[แปลบทความ] นักแสดงหนุ่มที่ไม่มีใครสามารถแทนที่ได้ – จางกึนซ็อก

[แปลบทความ] นักแสดงหนุ่มที่ไม่มีใครสามารถแทนที่ได้ – จางกึนซ็อก
Cr. jangkeunsukthailand

จางกึนซ็อก – ไม่มีใครสามารถแทนที่บทบาทของเขาได้นอกจากตัวเขาเอง


[ผลงานที่ผ่านมา]

Is good to live like this?, Love Rain (KBS2), You’re My Pet (2011), Mary Stayed All Night Out (KBS2, 2010), You Are Beautiful (SBS, 2009), The Case of Itaewon Homicide (2009), Beethoven Virus (MBC, 2008), Baby & Me (2008), Doremifasolatido (2008), Hong Gi Dong (KBS2, 2008), Long Wait of 24 Months (2008), Happy Life (2007), Huang Jin Yi(KBS2, 2006), One Missed Final Call (2006), Alien Same (2006), Lovers In Prague (2005), Nonstop4 (MBC, 2003), Owls Museum (KBS2, 2003), Daemong (SBS, 2002), Orange (SBS, 2002), Ten Lucks in My Life (EBS, 2002), Fairy Keommi ( KBS 2001), The Reign of Women (SBS, 2001), An Encounter (SBS, 1999), Hugs (SBS, 1998), Happiness For Sale (HBS, 1997)


คนส่วนมากรู้สึกผิดหวังกับ You’re My Pet (ต่อจากนี้จะเรียกว่า YMP)หรือ Love Rain

มันอาจเกิดขึ้นได้ แต่นั่นเป็นการประเมินผลงานที่เสร็จสิ้นไปแล้ว และไม่อาจใช้ประเมินตัวตนของจางกึนซ็อกได้

นอกเหนือจากจางกึนซ็อกแล้ว ยังมีใครอีกเหรอในเกาหลีที่อยู่ในช่วงอายุ 20 กว่าๆ แล้วสามารถแสดงบทอินโฮใน YMP ได้? ในภาพยนตร์เรื่องนี้ เพื่อที่จะทำให้จีอึน (รับบทโดยคิมฮานึล) เจ้านายของเขามีความสุข อินโฮได้แสดงความสามารถและความน่ารักทั้งหมดของเขา เหมือนอยู่ในการแข่งขันเพื่ออวดเสน่ห์ของคุณออกมา

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่จางกึนซ็อกซะหน่อย มันเป็นภาพยนตร์ที่ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกเหนือจากขายจางกึนซ็อก 

แล้ว Love Rain ล่ะ? เพื่อแสดงให้เห็นถึงเรื่องราวความรักในยุค 1970 ละครทีวีเรื่องนี้สร้างขึ้นราวกับว่าพวกเราได้ย้อนยุคกลับไปในปี 1970 จริงๆ แต่นั่นแหล่ะคือปัญหา การสวมบทบาทที่ทำให้คนทั่วไปขนลุก จางกึนซ็อกได้ทำหน้าที่ในการแสดงของเขาได้อย่างสมบูรณ์แล้ว


โดยบุคลิกลักษณะ จางกึนซ็อกมีความแตกต่างจากนักแสดงเกาหลีส่วนใหญ่เป็นอย่างมาก


ด้วยเหตุนี้ บางครั้งอาจไม่เพียงพอที่จะกล่าวถึงเขาแค่ในฐานะ “นักแสดง” ตามปกติแล้ว นักแสดงมักจะแสดงไปตามบทบาทมากกว่าที่จะเป็นตัวเองเวลาอยู่ต่อหน้ากล้อง เพราะนั่นคือวิธีการทำการแสดงของพวกเขา แต่จางกึนซ็อกนั้นต่างออกไป เขาไม่เพียงแต่ชอบทำการแสดงเมื่ออยู่ต่อหน้ากล้องเท่านั้น แต่ยังชอบแสดงตัวตนที่แท้จริงของเขาออกมาด้วย การเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอย่างอิสระระหว่างการแสดงและตัวตนที่แท้จริง เป็นความสามารถพิเศษของจางกึนซ็อก

เขาเป็นนักแสดง “อาวุโส” ด้วยประสบการณ์การแสดงยาวนานกว่า 15 ปี ลองย้อนกลับไปดูละครที่เขาเล่นสิ : Hwang Jin Yi, Beethoven Virus, You’re Beautiful และภาพยนตร์ Happy Life, The Case of Itaewon Homicide เขาไม่ได้จำกัดตัวเองอยู่กับบทบาทใดบทบาทหนึ่งเท่านั้น ไม่มีบทบาทไหนที่เขาแสดงซ้ำกันเลย และเขาก็ทำแต่ละบทบาทเหล่านั้นออกมาได้ดีเสียด้วย

ในขณะที่สังคมของคนเกาหลีถือว่าการถ่อมเนื้อถ่อมตัวคือสิ่งที่ถูกต้อง เขาเป็นคนหนึ่งและเป็นเพียงคนเดียวที่ยังคงต้องการจะทำตัวอิสระในที่สาธารณะ ซึ่งบางทีก็เป็นการเอาแต่ใจ และบางทีก็ดูเป็นเด็กๆ

เขาไม่ได้เสแสร้งที่จะเป็นผู้ชายแมนๆ ไม่ได้เสแสร้งที่จะมีความคิดโน่นนี่มากมาย เขาก็แค่แสดงออกมาตามที่เขาต้องการและทำให้มันเกิดขึ้น แม้ว่าจะอยู่ภายใต้กระแสวิพากษ์วิจารณ์และการโต้แย้ง แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ ณ จุดนี้ จางกึนซ็อกกำลังเดินอยู่บนทางที่ไม่มีนักแสดงหน้าไหนในประเทศนี้ทำได้ เขากล่าวไว้ว่า “นักแสดงชายส่วนใหญ่ในประเทศของเราเป็นแบบผู้ชายแมนๆ ซึ่งผมไม่อยากถูกจำกัดในเรื่องนี้ ถ้าผมเปิดหนทางใหม่ๆ ก็จะต้องมีใครบางคนทำตามผมใช่มั๊ย?” นี่คือสิ่งที่ดาราคุณภาพควรจะเป็น

ถ้าในอนาคตอันใกล้นี้ จางกึนซ็อกได้แสดงบทบาทที่ไม่มีใครสามารถเล่นบทนั้นได้นอกจากเขาเหมือนที่เขาเล่นเป็นอินโฮในเรื่อง YMP แล้วได้รับการรับรองว่างานประสบความสำเร็จ ประกายแห่งการเป็นดาราที่มีคุณภาพและทรงอิทธิพลของเขาก็จะเจิดจรัสออกมา